معماری پایدار

منظور از پایداری در معماری ، ساخت سازه‌ هایی نیست که صرفاً مقاومت بالایی داشته باشند بلکه به این معنی است که سازه شرایط حال محیط ‌زیست را در نظر بگیرد و بر اساس آن‌ها تلاش برای رفع نیاز‌های خود باشد .

این موضوع را میتوان در بسیاری از سازه‌های قدیمی به خصوص در مناطق کویری کشورمان ایران مشاهده کرد که بسیاری از شرایط اقلیمی و بوم‌ شناختی در آن‌ها رعایت شده است.

در صنعت ساختمان سازی و معماری بسیار مفاهیم نوینی شکل گرفته است . ساختمانی که بر اساس معماری پایدار ساخته شود کمترین ناسازگاری را با محیط زیست دارد .

طرح مفهوم پایدار در قالب معماری پایدار به سه سال پیش برمی گردد .

اصل معماری پایدار بر انسان و محیط زیست تاکید دارد .

معماری پایدار فقط بر روی ساخت و ساز متمرکز نیست بلکه ابعاد مختلف فرهنگی ، اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی طبیعت را به طور همزمان مد نظر قرار می دهد .

وقتی به ساخت ساختمان های پایدار توجه کنیم می بینیم جنبه های مختلف با بقیه ساختمان ها دارد مثل : ساخت و ساز ، چرخه عمر ساختمان ، طراحی ، بهره برداری ، نگهداری ، بازسازی و تخریب

 

 

 

تاریخچه ساختمان پایدار

با آغاز انقلاب صنعتی در سال 1830 میلادی و رشد روز افزون دانش بشری ، تغییرات گوناگونی نیز در زندگی انسان رخ داد .

تحول صنعتی ، انسان را از زندگی در طبیعت به زندگی در شهر کشاند.

با پیشرفت فناوری الگوی زندگی دستخوش دگرگونی شد، به نحوی که انسان‌ها برای گرم کردن خود به جای پوشش بیشتر و استفاده از لباس‌های گرم ، از سوخت‌های فسیلی به‌عنوان گرم‌ کننده استفاده نمودند.

بادگیرها، سایبان‌ها و نورگیرها در ساختمان جای خود را به تأسیسات گرمایشی و سرمایشی دادند به این ترتیب شهرها انرژی را مصرف کرده و به جای آن زباله و آلودگی ایجاد می‌کنند.

در اواخر دهه ۱۹۸۰ ، انقلابی در دنیای معماری در جریان بودو ساختمان و معماری پایدار شکل گرفت که یکی از معماران خوش‌ بیان شهر کانزاس در آمریکا به نام باب برکبیل در تلاش برای متقاعد کردن موسسه معماران آمریکا برای حفظ بیشتر محیط ‌زیست برآمد.

 

 

 

 

ویژگی های معماری پایدار

برای احداث یک ساختمان پایدار حداقل سه اقدام ضروری است :

 

صرفه جویی در منابع

طراحی برای بازگشت

طراحی برای انسان

ویژگی های ساختمان پایدار شامل موارد زیر می شود :

 

برآورده کردن نیاز های جسمی و روحی ساکنان ساختمان :

 

متمایز ترین ویژگی ساختمان پایدار که آن را از سایر ساختمان های مدرن جدا می کند تاکید بر مرتفع ساختن نیاز های انسان است .

 

 

بهینه سازی مصرف سوخت :

 

ساختمان پایار باید بیش از 80 درصد در تامین انرژی خودکفا باشد و استفاده از سوت فسیلی را به کمترین استفاده برساند و از انرژی های دیگر مثل انرژی خورشیدی استفاده کند .

 

 

کاهش استفاده از منابع تجدید پذیر :

 

طراحی ساختمان پایدار باید به صورتی باشد که بعد از اتمام عمر مفید بنا ، به عنوان منبع جدید برای ساختمان جدید از آن استفاده شود .

 

 

سازگاری با اقلم :

 

ساختمان پایدار باید با منابع انرژی و آب و هوایی محل احداث هماهنگ باشد .

 

 

استفاده از مواد و مصالح بومی :

 

استفاده و مدیریت مناسب از مواد و مصالح در ساخت و ساز نیز یکی دیگر از جنبه‌ های مهم معیاری معماری پایدار است.

در فرآیند ساخت و ساز باید تکنیک مناسب به کار گرفته شود. این تکنیک باید با استفاده از مواد و مصالح بومی دوستدار محیط ‌زیست صورت گیرد.

 

 

سازگار با محیط اطراف و محیط زیست :

 

ساختمان های پایداراین اصل بر جلوگیری از تخریب محیط ‌زیست در طول فرایند ساخت و ساز، مدیریت ضایعات و استفاده کنترل شده از منابع تأکید دارد .

طراحی باید به گونه ‌ای باشد که به حفظ منابع طبیعی ، بهبود کیفیت آب و هوا و حفاظت از اکوسیستم‌های و تنوع جانوری کمک کند .

 

 

 

مزایای معماری پایدار

آسایش و آرامش

کاهش مصرف و هزینه های انرژی در زمستان و تابستان بدون نیاز به سیستم های گرمایشی و سرمایشی

کاهش هزینه ی بهره برداری ، تعمیر ، نگهداری و بازسازی دراز مدت

کاهش سر و صدا

کاهش آلودگی های داخل ساختمان

عدم نیاز به بازسازی

کاهش تولید ضایعات

بهبود مدیریت حوادث ساختمانی

بهبود سلامت و بهداشت